Ebu Musai (Allahu qoftë i kënaqur me të) transmeton se:
Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Udhëzimi dhe dituria, me të cilat më ka dërguar Allahu, i shëmbëllejnë shiut kur bie me bollëk në tokë. Në mesin e tokave ka tokë që është e pastër (pjellore), e pranon (përthith) ujin, ku mbijnë bar e barishte të shumta. Në mesin e tyre ka të atillë që është e thatë (gropore), por e mban ujin, ndaj me të Allahu iu sjell dobi njerëzve: pinë për vete, ua shuajnë etjen të tjerëve dhe ujitin të mbjellat. Por, shiu bie edhe mbi një tjetër lloj toke, e cila është ranore: as e akumulon ujin, as mbin bar në të. Në njërën anë, kështu shëmbëllen ai që e ka kuptuar fenë dhe që ka përfituar nga udhëzimi e dija, me të cilat më ka dërguar Allahu: pra, ka nxënë dije dhe atë ua ka mësuar të tjerëve; kurse, në anën tjetër është shëmbëllimi i atij që aspak nuk ia vë veshin fesë dhe nuk e pranon udhëzimin e Allahut, me të cilin unë jam dërguar.”Ebu Abdullahu (Buhariu) citon Is'hakun se ka thënë: Ndër to ka të atillë që e ndal ujin (në vend të 'kabilet' - pranon, ka përdorur shprehjen 'kajelet' - ndal), aso që është luginë e vërshuar nga uji dhe, në fund, aso që është djerrinë.
(Sahih El-Buhari, 79)